Wilki zawsze mają długi pysk. Uszy: niektóre rasy psów mogą mieć opadające lub zwisające uszy, z drugiej strony, wszystkie wilki mają wyprostowane uszy, gdy są dorosłe, ponieważ szczenięta wilków jeszcze ich nie mają. Futro: wilk ma krótszą sierść niż pies i ma bardzo krótką różnorodność kolorów.
Czy wilki zagrażają nam i naszym psom? Taka dyskusja rozgorzała ostatnio w internecie po umieszczeniu w jednym z portali społecznościowych zdjęcia wilka, który w paszczy niesie odgryzioną głowę psa. Co oznacza takie zachowanie drapieżnika? Czym może być spowodowane? Czy mamy się czego bać?28 grudnia do internetu trafiły trzy zdjęcia z wilkiem, który niesie coś w pysku. Po zdjęciach ciężko jednoznacznie stwierdzić, co to jest. Fotografujący informuje, że była to głowa psa. W internecie zawrzało. Wiele osób zaczęło domagać się zabicia zwierzęcia. Pojawiło się kilka komentarzy wskazujących na inny, możliwy charakter zdarzenia. Według Marcina Kostrzyńskiego, znanego przyrodnika, cała sytuacja mogła być spowodowana chęcią wyeliminowania przez wilki psów, które kłusowały na jego potwierdza nadleśniczy Stefan Traczyk z Nadleśnictwa Jabłonna, na terenie powiatu legionowskiego można natknąć się na wilka (osobniki przechodnie, zamieszkujące Puszczę Kampinoską). Na terenie powiatu wciąż wielu właścicieli puszcza swoje psy bez opieki. Zainteresowaliśmy się tematem. Na temat tego konkretnego zdarzenia, ale także zachowań wilków i psów rozmawiamy z Krzysztofem Zdebem z kliniki Legwet w Grodek: Co sądzi pan o tych zdjęciach, które od kilku dni krążą po internecie?Krzysztof Zdeb: Na przedstawionych fotografiach widać wilka niosącego coś w pysku. Nie wiem czy to głowa psa, jednak nie mam powodów, żeby nie ufać autorowi się Pan z analizą sytuacji, jaką przedstawił Marcin Kostrzyński? Nie wiemy jakie były okoliczności tego zdarzenia. Wypowiedź pana Kostrzyńskiego jest już raczej historią wokół zjawiska obecności wilków w Polsce, a nie analizą sytuacji, której ilustracją mają być te fotografie. Jednak nie o tym rzecz. Od wielu lat obecna jest populacja wilków w Polsce i ona rzeczywiście się powiększa. Są to zwierzęta zamieszkujące nasz kraj, ale i przemieszczające się po terenie od Niemiec po Białoruś. Na pewno prawdą w tej wypowiedzi jest, że wilki są regulatorem populacji większych ssaków w lasach, będąc na końcu łańcucha pokarmowego. Tę rolę w dużej mierze chcieliby przejąć myśliwi, ale nie zakładam, że są oni częścią ekosystemu i ich działania rzeczywiście nie są emanacją praw o zdziczałych stadach psów, może nie u nas, ale na terenach o rzadszym zagęszczeniu ludności usłyszeć nie kłusujących psów wałęsające się po lasach to prawdziwy problem. I wcale nie muszą to być zdziczałe porzucone lub zagubione psy. Nierzadko psy mieszkające przy domach, szczególnie na terenach wiejskich, wałęsają się po okolicy szybko organizując się w grupy i terroryzują populację zwierząt mieszkających w okolicznych lasach. Opisana w tej wypowiedzi sytuacja sugeruje, że zachowania wałęsających się psów są także dalekie od emanacji praw natury, a raczej należałoby je przyrównać do zabawy wynikającej z dobrobytu. Ta teza ma sens, bo takie zachowania u wilków nie występują. Z czysto etologicznego punktu widzenia coraz większa aktywność wilka obserwowana na terenie siedlisk ludzkich chyba jest przykładem praw ewolucji, która prowadziła do powstania gatunków pies i wilk, jakie dzisiaj obserwujemy, a zaczęła się dziesiątki tysięcy lat temu. Prawdopodobnie mniej płochliwe osobniki podchodziły do siedlisk ludzkich po łatwiejsze jedzenie i ciepło. A pozostała grupa, tych bardziej płochliwych, oddalała się od człowieka. Szczególnie w sytuacji, kiedy pierwotni przodkowie psa, silni i nakarmieni, stworzyli stado razem z ludźmi i dzięki wytężonym narządom zmysłów byli skuteczniejsi w odganianiu swoich dzikich braci. Wcale bym się nie zdziwił, gdybyśmy w najbliższym czasie obserwowali coraz częściej tego typu sytuacje. Tak samo jak było z dzikami, których zarówno liczebność się zwiększała w ostatnich latach, ale i pojawiły się zachowania świadczące o bardzo dużej tolerancji na obecność człowieka. Dostępność łatwego pokarmu w okolicach siedlisk ludzkich jest czynnikiem bardzo obawiać się wilków?Czy należy bać się zagrożenia ze strony wilków? Stanowczo nie. Myślę, że zanim wilki nauczą się otwierać domofonem wejście do budynku, otwierać drzwi do mieszkania i zakradać pod kołderkę, pod którą śpią moje psy, to miną jeszcze pokolenia. I ani ja, ani moje psy tych czasów nie dożyjemy. To ironizujące zdanie jest trochę wyrazem aprobaty zdania autora komentowanej przeze mnie wypowiedzi. Bo prawdą jest i prawo reguluje to jednoznacznie, że opieką nad psem obarczony jest jego posiadacz. Póki co zwykły płot i ciepłe posłanie na werandzie jest dostatecznym zabezpieczeniem zdrowia i życia psów, ale i innych zwierząt domowych, które mogłyby się stać ofiarami wilków. Wilczak Saarloosa jest mocno zbudowany i ma dość długie kończyny, ale jego długość jest większa od wysokości, dzięki czemu nie sprawia wrażenia „wysokonożnego”. Psy mierzą od 65 do 75 centymetrów, a suki od 60 do 70 centymetrów. W zależności od wzrostu i płci, waga dorosłego wilczaka waha się od 30 do 45 kilogramów. W trakcie jednego ze spacerów ze swoim psem w lesie, mężczyzna natrafił na wilka. Każdy, kto znalazłby się na miejscu właściciela, obawiałby się, czy konfrontacja owczarka belgijskiego malinois z jego dzikim krewnym może zakończyć się dla niego tragicznie. Jednakże finał tego spotkania to rodzina lądowych ssaków z podrzędu psokształtnych, obejmujących psy, wilki, lisy, kojoty czy szakale. Udomowioną formą wilka jest pies domowy, który od tysięcy lat towarzyszy ludziom jako zwierzę użytkowe, a także domowe. Eksperci teoretyzują, że początki udomowienia szacuje się na ok. 12 000 lat przed naszą erą. Proces domestyfikacji wilków z każdym wiekiem ewoluował, dlatego wielu opiekunów czworonożnych pupili może się zastanawiać, jak wiele z wilka pozostało w psach. Wystarczy obejrzeć nagranie ze spotkania przyjaznego czworonoga z jego dzikim przodkiem, aby samemu wysunąć i pies przystąpili do zabawyPewien mieszkaniec Litwy wybrał się na leśną wędrówkę wraz ze swoim owczarkiem belgijskim malinois. W pewnym momencie niespodziewanie zauważył na drodze wilka. Można się tylko domyślać, jak bardzo przestraszony musiał być właściciel psiaka... ale to nie takie drapieżnik nie był wcale przypadkowym stworzeniem, które mogłoby błyskawicznie przystąpić do krwawej walki. Okazuje się, że wilk przed laty został adoptowany przez człowieka i wychował się w towarzystwie udomowionego czworonoga. Mężczyzna czeka 5 godzin przed schroniskiem. Powód? Miłość od pierwszego wejrzeniaCZYTAJ DALEJKu zdumienia właściciela, przyjaciele z dzieciństwa nadal się świetnie pamiętali i od razu przystąpiły do wspólnej zabawy, jak za dawnych dobrych czasów. Bez zważania na to, co dzieje się wokół nich, psowate zaczęły się pogryzać w zabawie i turlać po ziemi. Choć niektóre momenty wyglądają groźne, zwierzęta nie mają zamiaru zrobić sobie krzywdy. Spotkanie dalekich krewnych robi furorę w sieciNagranie przedstawiające zabawy psa z wilkiem zostało opublikowane w Internecie, gdzie w zadziwiająco szybkim tempie zyskało na oglądalności. W sekcji komentarzy pojawiły się wyrazy zachwytu oraz żartobliwe spostrzeżenia:- Hej, trochę szacunku dla swoich przodków! - zażartował jeden z widzów. - To dosłownie tak, jakby współczesny człowiek robił zapasy z jaskiniowcem - dodał jednym z komentarzy zauważono, że wilki są predestynowane do długich polowań w stadach oraz wybijania słabszych osobników. Owczarek belgijski malinois stanowi ich przeciwieństwo. Rasa ta powstała w celu samodzielnej pracy u boku człowieka, a przede wszystkim atakowania silniejszych przeciwników - przestępców czy żołnierzy po stronie wroga. Oznacza to, że w starciu jeden na jeden owczarek mógłby mieć większą szansę na wygraną. Całe szczęście zwierzaki widoczne na filmie są przyjaciółmi, dlatego nie należy traktować ich relacji jako zwyczajnego zachowania psa po spotkaniu z wilkiem. Reakcja dzikiego zwierzęcia może być zupełnie nieprzewidywalna, dlatego pamiętajmy, by nie spuszczać naszych podopiecznych ze smyczy podczas leśnych 10 najniebezpieczniejszych zwierząt świata. Numer jeden zabija z zimną krwiąNajniebezpieczniejsze zwierzęta świata mogą wyglądać naprawdę niepozornie. Wręcz przeciwnie - mogą być małe, wyglądać uroczo bądź wcale nie uchodzić za drapieżniki. Przedstawiamy 10 najniebezpieczniejszych zwierząt na świecie. (Fot. SGreys, Co wiesz o podwodnym świecie zwierząt?Pytanie 1 z 6Największa ryba na świecie to:Dołącz do nasJeśli chcesz przedstawić nam swojego pupila lub masz ciekawą historię związaną ze zwierzęciem do opowiedzenia, napisz do nas na redakcja@ Pamiętaj też o dołączeniu do naszej grupy na Facebooku, gdzie możesz spotkać innych miłośników zwierząt - Kochamy Zwierzęta. Bądź z nami!Kupuj wygodnie i odbierz rabat na pierwsze zakupy od Kliknij!Najlepsze karmy dla psa i kota, super promocje, bezpieczna dostawa. Sprawdź!Twój zwierzak również potrzebuje paszportu. Jak, gdzie i za ile go wyrobić?Źródło: youtube/Rumble ViralBywały AWD, które z powodu trzymania ich w klatkach stawały się agresywne. Czy (duże) kojce są całkiem be? Nie, o ile służyć będą do przetrzymywania psa przez kilka godzin – a przez pozostałe będą mogły biegać po terenie. Jednak o wiele lepszym rozwiązaniem jest przygotowanie odpowiedniego wybiegu:
i Atak wilka w Poznaniu! Zwierzę przeskoczyło przez płot i rzuciło się na psa! Wszystko widać na nagraniu [WIDEO] Niepokojące informacje z naszego miasta! We wtorek (9 lutego) nad ranem na poznańskim Szczepankowie wilk wskoczył na teren jednej z posesji i zaatakował psa. - Jest spuchnięty i kuleje, dostaje zastrzyki i jest pod opieką weterynarza - wyjaśnia właścicielka. Całe zdarzenie zarejestrowała kamera monitoringu, którą jest zamontowana na domu. Mamy wstrząsające nagranie! Do zdarzenia doszło na terenie posesji przy ulicy Glebowej. Jak informuje portal na posesji mieszkają dwa psy - owczarki podhalańskie. Nad ranem kamery zamontowane przy domu wychwyciły odwiedziny nietypowego gościa - prawdopodobnie wilka. Zwierzę przeskoczyło przez płot i poszarpało jednego z psów. ZOBACZ: Wysogotowo: Gigantyczny pożar hali warsztatowej! Słup dymu niemal zasłonił niebo [WIDEO] Wszystko widać na nagraniu, które opublikowała właścicielka. Wilki pojawiające się w Wielkopolsce są pod pieczą Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Poznaniu. Jacek Przygocki z RDOŚ mówi dziennikarzom portalu, że sprawa zostanie zbadana. Apelujemy do mieszkańców o niepłoszenie zwierząt na własną rękę. Dodatkowo radzimy, aby podczas spacerów trzymać swoje czworonogi na smyczy. CZYTAJ RÓWNIEŻ: 27-latek "palił gumę" w centrum Gniezna! Wszystko zarejestrowały kamery Szokujące zachowanie Patryka Jakiego za granicą! Nie miał żadnych hamulców [WIDEO] kup 15 zł taniej. 98,37 zł z dostawą. Produkt: Bluza JHK r. S 3XL XXXL PIES PSEM STROJ wilki twarz wilka. kup do 14:00 - dostawa w poniedziałek. 13 osób kupiło. dodaj do koszyka. SUPERCENA. Firma.Przemoc i agresja nieodmiennie kojarzą się z pierwotną męskością. Męskość kojarzy się natomiast z władzą i siłą. Wyniki badań Evansa, Gauthiera i Forsytha pokazują, że walki psów to substytut owej męskiej siły i poczucia osiągnięcia sukcesu. Posiadanie groźnego i walecznego psa buduje wysoki status w pewnych grupach społecznych, w których szacunek wiąże się z siłą fizyczną. Potwierdzenie męskości…W kręgach tych organizowanie walk psów to w rzeczywistości próba potwierdzenia swojej męskości. Walka dwóch psów to zatem symboliczna walka dwóch mężczyzn, przegrana to zaś porażka wymagająca ofiary – zabicia przegranego. Ile prawdy jest w tej teorii – niech każdy odpowie sobie względu jednak na powód popularności krwawych sportów, warto pamiętać, że głównymi cierpiącymi są psówPoczątki walkWalki psów to odmiana tzw. krwawych sportów, mających swój początek w czasach Imperium Rzymskiego. Tego typu rozrywka przyciągała wielkie tłumy i samych cezarów. Setki zwierząt, takich jak niedźwiedzie czy lwy ginęły w Koloseum w starciach z dużymi i agresywnymi psami. Ich waleczność i bezwzględność została wykorzystana również w czasie rzymskiego podboju Brytanii (43 rok Rzymian, biorące udział w tej wojnie, wywodziły się z Grecji i nosiły miano molossów (mollosus). Brytowie natomiast dysponowali tzw. mastifami. I choć ludy Brytyjskie były w mniejszości i ostatecznie wojnę przegrały, ich mastify zrobiły ogromne wrażenie na Rzymianach. Postanowili więc przetransportować je, aby mogły pokazać swoje bojowe możliwości w Koloseum oraz w czasie wojen. Importowane mastify były szczute na duże zwierzęta: dzikie słonie, niedźwiedzie, lwy, byki. Zaciekle walczyły również z psówAż do wieku XIX duże psy bojowe zajmowały się szczuciem byków i niedźwiedzi w takich krajach jak Niemcy, Hiszpania, Portugalia i Holandia. Najlepiej sprawdzały się w tym psy angielskie – potomkowie brytyjskich mastifów, importowanych przez Rzymian. W wieku XVI krwawe sporty z udziałem psów i dużych zwierząt stały się w pewnym momencie źródłem rozrywki brytyjskiej rodziny królewskiej. Wielką ich zwolenniczką była na przykład królowa Elżbieta I, zwana z roku 1835 oficjalnie zakazała Anglikom organizowania walk psów. W rzeczywistości jednak krwawe sporty zeszły do podziemia, a uchwycenie uczestników tych spektakli było i jest niemal psówW Stanach Zjednoczonych walki psów stały się popularne w roku 1817, po przywiezieniu z Europy Staffordshire Bull Terierów. Zawody odbywały się już wcześniej, bo od połowy wieku XVIII, jednak dopiero po zakończeniu wojny secesyjnej zainteresowanie walkami psów wzrosło. W wieku XX Amerykanom zakazano podobnych przedsięwzięć. Nie przeszkodziło to oczywiście miłośnikom do dalszego ich organizowania. Trudno było ukrócić proceder choćby ze względu na to, że wielu amatorów walk psów to policjanci i z nielegalnymi walkami psów trwa do dzisiaj. Jednym z największych amerykańskich nalotów na nielegalne hodowle psów bojowych miał miejsce 8 lipca 2009 r. Większość uratowanych psów należało do rasy pit psówZasadyWarunki danego miejsca determinują zasady rozgrywki. Na wsiach walki odbywają się w stodołach lub ziemnych dołach. W miastach natomiast toczą się w garażach, piwnicach, opuszczonych budynkach i magazynach, w ciemnych zaułkach a nawet na psy walczą do momentu, aż jeden z nich zostanie uznany za zwycięzcę. Przegrany pies to ten mocniej poraniony, uciekający z „ringu” lub zabity. Karą za porażkę jest śmierć poprzez zastrzelenie, pobicie lub ostatnie metody najczęściej stosowane są przez grupy przestępcze, zarabiające duże pieniądze na walkach psów. Czasami zdarza się jednak, że walka nie kończy się ogłoszeniem zwycięzcy. Walki psówOpłacalny biznesWalki psów generują ogromne zyski finansowe, gdyż łączą się z hazardem. Często udział w tego typu rozrywce można wziąć tylko za opłaceniem wstępu. Organizatorzy muszą także zdobywać pieniądze na kontynuowanie Polsce właściciele walczących, zwycięskich psów dostają nagrody pieniężne o wysokości kilkuset złotych, w Wielkiej Brytanii za wygraną walkę można dostać nawet kilka tysięcy funtów. Nierzadko za utrzymanie podziemia krwawych sportów odpowiadają zorganizowane grupy psówTreningi czy tortury?Psy biorące udział w walkach poddawane są bezwzględnym treningom, nie tylko wzmacniającym ciało, ale też zwiększającym poziom agresji. Zdarza się, że kilka dni przed walką zwierzę nie dostaje pożywienia, aby w walce było bardziej bezwzględne. Dosyć popularnym sposobem na tresowanie jest przywiązywanie do drzewa. Przywiązane zwierzę jest bite, aby wściekłość i agresja osiągnęły doprowadzony na skraj wściekłości często toczy pianę z pyska – jest to sygnał dla właściciela, że trening należy przerwać. W ten sposób wychowany pies staje się agresywny w stosunku do każdego, kto wykona nieostrożny gest. Pies musi być ponadto bezwzględnie posłuszny właścicielowi. Jeśli nie będzie wykonywał poleceń, spotka go bolesna również inne metody szkolenia, w których pies nie jest bity. Osoba trenująca udaje ciosy, aby zwierzę z własnej woli zaczęło walczyć. Uważa się bowiem, że pies bity przed walką boi się, a przez to nie jest skuteczny, traci chęć do walki. Walki psówWażnym elementem tresury jest dieta. Bardziej rozbudowane mięśnie i większe gabaryty to efekt podawania sterydów w pokarmie. Psy walczące muszą być ponadto bardzo silne, ale też zwinne i sprytne. Liczy się oczywiście siła uścisku i zwiększenie mięśni odbywa się również poprzez specjalne ćwiczenia. Kawałek skóry przywiązuje się do sznura lub sprężyny, umocowanej na gałęzi. Zadaniem psa jest szarpanie „przynęty” przez kilka minut dziennie. W ten sposób zwiększa się siła szczęk i wytrzymałość ciała. Ważne jest wzmacnianie układu oddechowego i krwionośnego, co przekłada się na dobrą i instynkt walki wzmacnia się poprzez stosowanie tzw. bait, czyli zwierząt-przynęt. Wykorzystuje się do tego zazwyczaj bezpańskie i porywane psy lub koty, które okalecza się (wyrywanie zębów, piłowanie pazurów, wiązanie), aby nie poraniły tresowanego psa. Zadaniem tego ostatniego jest zagryzienie przynęty. Zdarza się jednak, że rolę przynęty pełni pies do walk, który przestał wygrywać (i co za tym idzie, nie opłaca się już w niego inwestować).Walki psówPit bulle – „gwiazdy” psich walk Rasa wyodrębniona została w USA, a jej bezpośrednimi przodkami są angielskie bullteriery. Przed I wojną światową amerykański pitbull był niemal ikoną w świadomości Amerykanów. Często przedstawiano go owiniętego flagą USA. Miał więc symbolizować amerykańskie wartości: siłę i władzę. Po I wojnie światowej popularność rasy znacznie latach ’60-tych i ’70-tych amerykański pitbull terier stał się symbolem amerykańskiego getta. Zaczęto go więc kojarzyć z klasami niższymi, głównie czarnoskórymi obywatelami USA. Uznano go wręcz za potwora, zagrażającego innym ludziom i zwierzętom. Pitbulle posiadają chyba wszystkie cechy, jakie walczący pies powinien posiadać. Zaliczamy do nich mocne ciało, a przede wszystkim rozbudowane mięśnie szczęk i wysoki próg bólu. Mocne szczęki wsparte są na masywnej szyi, połączonej z szeroką i odporną na urazy klatką amerykański, amerykański pitbulterierPit bull posiada również pewną cechę charakteru, dzięki której jest rasą niezwykłą – potrzebę zadowolenia swego właściciela. Dlatego też w trakcie walki jest nieokiełznany i bezwzględny. Daje z siebie wszystko, by nie zawieść oczekiwań opiekuna. I choć waleczność ma we krwi, posiada też bogatą emocjonalność, którą wielu (a być może wszyscy) miłośnicy walk psów spłycają do poziomu skrajnego każdej walce (trwającej czasem kilka minut, a czasem godzinę), pozostają rany. Aby jednak nie zostać wykrytym przez policję, właściciel psa bojowego leczy go sam lub opłaca zaufanego psówRasy angażowane do walkNie tylko pitbulle wykorzystuje się do walk. Istnieje wiele typów, które wg organizatorów i hodowców spełniają warunki uczestnictwa w zawodach. Do ras bojowych zalicza się psy uznawane za agresywne (wymagające specjalnych zezwoleń), amerykańskiBullterierCane corsoDog argentyńskiDog kanaryjskiOwczarek kaukaskiDog z MajorkiPit bullRottweilerTosa Inu Dog kanaryjski Cane corso Bulterier, bull terrier. Pitbull amerykański, amerykański pitbulterier Pies z Majorki (Perro de Presa Mallorquin) Buldog amerykański Dog argentyński Tosa inu. Akbaş, akbasz, akbash dog Owczarek psów – ciekawostkiW ostatnich latach liczba walk psów w Wielkiej Brytanii wzrosła o 400%.W Kabulu walki psów są jawne, a nawet nadzorowane ze względów bezpieczeństwa. Psy biorące udział w tamtejszych zawodach nie walczą na śmierć i życie, lecz do poddania się jednej ze stron. Najlepsze psy są warte tyle, co nowy praw zwierząt uważają, że walki psów są jedną z najokrutniejszych form znęcania się. Nie chodzi wyłącznie o same walki, lecz także bezwzględne treningi psów w Japonii nie są zakazane w skali krajowej. Przepisy zależne są od danej prefektury. Nielegalne są w prefekturach: Hokkaido, Ishikawa, Fukui, Kanagawa, Toyama i Tokio. Większość walk psów w Japonii odbywa się z udziałem jednaj rasy – Tosa psówUwagi końcoweNiniejszy artykuł powstał na prośbę czytelników, aby jednak była jasność – nie akceptujemy walk psów. ani zmuszania zwierząt do walk. Sam temat wywołuje wiele kontrowersji, walki psów są bowiem bardzo brutalne. Zdecydowaliśmy się zatem, aby ilustracje nie ukazywały prawdziwego oblicza tego „sportu”, tylko stanowiły tło dla artykułu. Walki psówPolecamyHipotetyczne pojedynki zwierzątLew kontra tygrysNajmądrzejsze rasy psów – TOP100Agresywne rasy psówPies domowyRasy psów – opisy i charakterystykaPsowateRasy kotów – opisy i charakterystykaZwierzęta domowe
JAK PIES Z WILKIEM. Badania naukowe nad Malamutami bedacymi w rekach mieszkancow kregu polarnego wykazaly, ze eskimosi mieli w zwyczaju parowac suki bedace w okresie plodnosci z wilkami. Okazuje sie ze metod w jaki sposob mialo sie odbywac bylo wiele. Jedni przywiazywali suke majaca cieczke do pala lub kamienia w rejonie gdzie przebywaly wilki.
. 330 22 11 252 153 27 164 138
walka psa z wilkiem
